Tıp Fakültesi 4. sınıf öğrencisi Zehra Başar, geçirdiği trafik kazası sonrası felç kaldı. Ancak yılmayıp öğrenim hayatını sürdüren Başar: Engellilerin de bu hayatta var olduğunu, bir şeyler başarabildiğini göstermek istiyorum
İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne 2012'de kayıt yaptıran Zehra Başar, 27 Aralık 2016'da 4. sınıftayken hasta görmeye gittiği sırada trafik kazası geçirdi.
Çarpan sürücü, bilinçsizce arabasından inip genç kızın kırık olan boynunu kaldırıp dizlerine koydu. Defalarca hareket ettirdiği genç kız omurilik felçli olarak hastaneye kaldırıldı. 4 yıl boyunca tedavi gören Zehra şimdi tıp fakültesine devam ediyor. SABAH'a konuşan Zehra Başar engellilere de ilham olacak duygularını şu şekilde dile getirdi:
Tıbba olan sevgim hiç bitmedi. Solunum cihazına bağlı olduğum dönemde doktorlar çok ümitsiz konuşmuşlardı. "Kurtulamayacaksın, böyle yaşayacaksın" gibi şeyler çok duyduk. O dönemde ben bütün hayatımın değiştiğine değil de doktor olamayacağım için ağlıyordum. Hocamızın beni bu süreçte cesaretlendirmesi, desteklemesi, yapabileceğime olan inancı dönebileceğime ikna olmamı sağladı.
Stajlarda hocalarım bana çok pozitif davrandı. Bu yıl cerrahi stajlarda, ameliyathaneye tekerlekli sandalyeyle giremeyeceğim diye çok korktum. Çocuk Cerrahisi'nden Kerem Hocam bana, "Eğer sen ameliyathaneye gitmek istersen ve bunun için fiziki imkanlarımız yetersiz olursa gerekirse bu bina yıkılır, yeniden yaptırırız ve sen istersen oraya gidebilirsin, bu senin hakkın" dedi ve bu sözü beni çok etkiledi.
Şu an stajlarıma İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Göztepe Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi'nde devam ediyorum. Bu bina tekerlekli sandalyemle rahat bir şekilde her yere gidebileceğim şekilde tasarlanmış. Ben bu binaya her girdiğimde buna vesile olanlardan Allah razı olsun diyorum.
'BU DURUMLARDA SOSYAL HEDEF KOYMAK ÖNEMLİ'
Zehra'nın tedavi sürecini de yürüten Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi FTR Anabilim Dalı'ndan Prof. Dr. Belgin Erhan, "Zehra'yla ilk tanıştığımda sedyedeydi ve oturamıyordu. Depresyondaydı ve annesi babası da yıkılmış haldeydi.
Zehra'yı hayallerinin peşinden koşmasına teşvik ettim ve ona 'Ben seni oturturum ama bir şartla, tıp eğitimine devam edeceksin' dedim. Bu Zehra'ya ve ailesine garip geldi çünkü çok umutsuzlardı.
Ama böyle hastalara rehabilitasyon sürecine devam edebilmeleri için sosyal bir hedef koymak çok önemli. Rehabilitasyonun nihai amacı hastayı yeni haliyle topluma kazandırmaktır. Zehra okulunu bitirdiğinde Türkiye'de omurilik felçliyken tıp fakültesini bitiren ilk kişi olacak" dedi.
