Kütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi Evliya Çelebi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde görev yapan Hemşire Sevim Demir'in meslekte 40. yılını doldurduğu bildirildi.
1982 yılında başladığı hemşirelik görevini, halen devam ettirmekte olan Sevim Demir, yılların vermiş olduğu tecrübelerini habercilerle paylaştı.
Hemşirelik mesleğine Sağlık Meslek Lisesinden mezun olduktan, hemen sonra Trabzon'da başlayıp, ardından memleketi Muğla'ya, daha yakın olsun diyerek araştırıp bulduğu Kütahya'da bir meslektaşıyla becayiş yolu ile atamasını isteyip, geldikten sonra güzel bir yuva kurduğunu ve halen Kütahya'da yaşamını devam ettirdiğini belirten Hemşire Sevim Demir, 1982 yılının Mayıs ayında Kütahya Devlet Hastanesinde göreve başladıktan sonra da Hastanenin Ameliyathane, Yoğun Bakım, İntaniye ( Enfeksiyon Hastalıları) ve Fizik Tedavi, Psikiyatri servislerinde çalıştığını ve halen Toplum Ruh Sağlığı Merkezinde görevine devam ettiğini ifade etti.
"Bütün işlemleri biz hemşireler yapıp, sorumlulukları üstleniyorduk"
Eskilerde bütün işlemleri kendilerinin yapıp, sorumlulukları üstlendiklerini söyleyen Hemşire Demir, " Şimdilerde özellikli birim olarak kabul edilen Ameliyathane ve Yoğun Bakımlar o zamanlarda farklıydı ama özellikli birim değildi. Eskiden sekreter falan olmadığı için biz hemşireler mesai saatleri boyunca çalıştığımız birimimiz hekimi ile yanında poliklinikte görev yapıp sonrasında servise çıkıp nöbet tutuyorduk. Bütün işlemleri biz hemşireler yapıp, sorumlulukları üstleniyorduk. Hekim bir şey sorduğunda anında cevap verip, poliklinikten servise kadar hastaya hakimdik. Şimdilerde biraz daha rahat ve sistemli olmaya başladı her şey. Hastaneler çoğaldı, hemşire sayılarımız arttı, branşlar arttı, teknoloji ile beraber, bir çok hastalığın, tetkik ve tedavi imkanları çoğaldı. Büyük zafiyetler içeren hemşirelik hizmetlerinin, insanların kalbine, yüreğine dokunduğu anlar var ki hiçbir maddi değer ile kıyaslanamaz. Hiç tanımadığınız bir kişinin yaptığınız işten dolayı size, ailenize teşekkür etmesi, dualar etmesi, iyi temennilerde bulunması gerçekten paha biçilemez bir duygu. Mesleğinizin en sevdiğiniz yanı ise, "Bir Hemşiremiz var bizim. Öyle iyi, öyle güzel ki" dedikleri zaman, yaşadığım hislerin başında, tarif edilemeyecek derecede yüksek bir gurur duygusu ve mahcubiyet geldiğini söyleyebilirim. Mesleğimiz adına yardımcı sağlık personeli olarak değil ekibin vazgeçilmez bir parçası olduğumuzun kavranması bizler için çok önemli. İyi ki varız. Hemşire olduğum için gurur duyuyorum. Yıllarca severek ve itina ile mesleğimi yaptım. Hem iki çocuk büyütmek hem de çalışmak şimdi olduğu gibi her zaman zordu. Çok şükür üstesinden geldik" diye konuştu.
1982 yılında başladığı hemşirelik görevini, halen devam ettirmekte olan Sevim Demir, yılların vermiş olduğu tecrübelerini habercilerle paylaştı.
Hemşirelik mesleğine Sağlık Meslek Lisesinden mezun olduktan, hemen sonra Trabzon'da başlayıp, ardından memleketi Muğla'ya, daha yakın olsun diyerek araştırıp bulduğu Kütahya'da bir meslektaşıyla becayiş yolu ile atamasını isteyip, geldikten sonra güzel bir yuva kurduğunu ve halen Kütahya'da yaşamını devam ettirdiğini belirten Hemşire Sevim Demir, 1982 yılının Mayıs ayında Kütahya Devlet Hastanesinde göreve başladıktan sonra da Hastanenin Ameliyathane, Yoğun Bakım, İntaniye ( Enfeksiyon Hastalıları) ve Fizik Tedavi, Psikiyatri servislerinde çalıştığını ve halen Toplum Ruh Sağlığı Merkezinde görevine devam ettiğini ifade etti.
"Bütün işlemleri biz hemşireler yapıp, sorumlulukları üstleniyorduk"
Eskilerde bütün işlemleri kendilerinin yapıp, sorumlulukları üstlendiklerini söyleyen Hemşire Demir, " Şimdilerde özellikli birim olarak kabul edilen Ameliyathane ve Yoğun Bakımlar o zamanlarda farklıydı ama özellikli birim değildi. Eskiden sekreter falan olmadığı için biz hemşireler mesai saatleri boyunca çalıştığımız birimimiz hekimi ile yanında poliklinikte görev yapıp sonrasında servise çıkıp nöbet tutuyorduk. Bütün işlemleri biz hemşireler yapıp, sorumlulukları üstleniyorduk. Hekim bir şey sorduğunda anında cevap verip, poliklinikten servise kadar hastaya hakimdik. Şimdilerde biraz daha rahat ve sistemli olmaya başladı her şey. Hastaneler çoğaldı, hemşire sayılarımız arttı, branşlar arttı, teknoloji ile beraber, bir çok hastalığın, tetkik ve tedavi imkanları çoğaldı. Büyük zafiyetler içeren hemşirelik hizmetlerinin, insanların kalbine, yüreğine dokunduğu anlar var ki hiçbir maddi değer ile kıyaslanamaz. Hiç tanımadığınız bir kişinin yaptığınız işten dolayı size, ailenize teşekkür etmesi, dualar etmesi, iyi temennilerde bulunması gerçekten paha biçilemez bir duygu. Mesleğinizin en sevdiğiniz yanı ise, "Bir Hemşiremiz var bizim. Öyle iyi, öyle güzel ki" dedikleri zaman, yaşadığım hislerin başında, tarif edilemeyecek derecede yüksek bir gurur duygusu ve mahcubiyet geldiğini söyleyebilirim. Mesleğimiz adına yardımcı sağlık personeli olarak değil ekibin vazgeçilmez bir parçası olduğumuzun kavranması bizler için çok önemli. İyi ki varız. Hemşire olduğum için gurur duyuyorum. Yıllarca severek ve itina ile mesleğimi yaptım. Hem iki çocuk büyütmek hem de çalışmak şimdi olduğu gibi her zaman zordu. Çok şükür üstesinden geldik" diye konuştu.
